Uit het boek

‘Wat staat er?’ vroeg Marge voorzichtig. Liz bleef even stil, ze twijfelde wat ze moest zeggen. Marge de deur uit zetten was geen optie. ‘Je zult het denk ik niet geloven als ik het vertel, dus lees het zelf maar.’ Precies op hetzelfde moment dat Liz de brief neerlegde, klonk er een harde bons op de deur. De vrouwen keken op. Er werd weer geklopt. Alsof er met een hamer op de voordeur werd geramd. Marge sprong op van haar stoel en snelde naar het raam om te kijken wie het was. Liz wilde haar volgen, maar bedacht zich. De brief en de sleutel moesten hier weg. Stel je voor dat er nu al iemand achter haar aan zat. De sleutel griste ze van tafel en liet hem in haar schoen glijden. Ze wiebelde hem naar voren, totdat hij tussen haar tenen bleef haken. Daarna pakte ze de brief en rende naar de woonkamer. ‘Wat doe je?’ vroeg Marge die van het raam naar de deur liep. ‘Niet opendoen!’ Ze schoof de brief onder een kleed en rende terug naar de keuken. Ze hoorde de deur opengaan en Marge gilde. Een koude tocht kwam de keuken in, gevolgd door een hysterische Marge. Een oorverdovende knal galmde door het huis. Marge lichaam verstijfde. Ze tolde om haar as. Nog voordat haar lichaam de grond raakte, was ze dood. Een grote rode vlek verspreidde zich rond een donker gat in haar rug. Liz verstijfde van angst. Ze moest hier weg. Haar gedachten gingen razendsnel, maar haar benen zaten vast aan de grond. De tijd leek wel stil te staan. Een man verscheen in de deuropening.